itibar
is. Ar. 1. Бедел, қадір-қасиет, абырой
İtibarı var — Беделге ие, қадір-құрметке бөленген
Biz sana ağabey diye itibar ediyoruz — Біз сені аға ретінде құрметтейміз
Başkalarının sözüne itibar etmez — Ол басқалардың сөзін елемейді
2. Борышты төлеу қабілеттілігі, төлей алушылық
itibar etmek — 1) қадірлеу, құрметтеу, қастерлеу. 2) мән беру, көңіл қою, назар аудару
itibar görmek — абыройға, құрметке бөлену, беделге ие болу
itibara almak — назар аудару, мән беру
itibardan düşmek — беделден айырылу, абырой-құрметтен жұрдай болу