kara
Iis. Ar. jeol. Құрлық, жер
karaya ayak basmak — жағалауға жету, құрлыққа шығу
karaya çıkarmak — жағалауға түсіру
karaya oturmak — (кеме) қайырға тұрып қалу
II
s.
1. Қара
Kara boya — Қара бояу
Kara derili — Қара түсті, терісі қара
Kara toprak — Қара топырақ
2. Қара торы, қоңырқай, қара қоңыр
Kara kız — Қара торы қыз
3. mec. Жабыңқы, көнілсіз, мұңды, уайымды
Kara düşünceler — Қараңғы ойлар, сұмдық ойлар
karalar bağlamak (veya giymek) — қара кию, аза тұту
kara çalmak (veya sürmek) — қаралау, жала жабу, қара күйе жағу