teslim
is. Ar. 1. Қайтарып беру, иесіне тапсыру, иесіне беру; табыстау, тапсыру
Aldığımız evi bize daha teslim etmediler — Олар сатып алған үйімізді әлі бізге табыс еткен жоқ
2. Тізе бүгу, берілу; тастап кету
Şehrin teslimi sırasında çok kan döküldü — Қала берілер тұста қан судай ақты
3. mec. Мойындау; растау
teslim almak — 1) алу, қабылдау, қабылдап алу. 2) тұтқындау, тұтқынға алу
teslim etmek — табыстау, табыс ету, аманат ету
teslim olmak — 1) тізе бүгу, берілу. 2) біреуге қатты сену, жан-тәнімен берілу