汉哈简明辞典
不着天,下不着地 — төбесі көкке, аяғы жерге тимеу, жер ортасы көктөбеде жүру, жер мен көктің арасында тұру, екі ортада сенделіп жүру; тұрлаусыз, мағатсыз, қиянатсыз; тылсым, жұмбақ, тылсымат
着风 — жел тию, жел қарысу, жел-құз ұстау着一把手儿 — қол ұшын беру, ат сауырын беру, жебеп жіберу, демеп қалу, қолғабыс тигізу, септік жасау
2. пайдалану, жұмсау, игіліктену, жіберу
着一个人来一趟 — осында бір кісі жіберіңдер
3. зат есімдер алдынан келгенше көмектес септігінің жалғаулары ретінде қолданылады, етістіктер соңынан келгенде қимылдың істің нәтижесін білдіреді
着盆装
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: 不着天,下不着地 — төбесі көкке, аяғы жерге тимеу, жер ортасы көктөбеде жүру, жер мен көктің арасында тұру, екі ортада сенделіп жүру; тұрлаусыз, мағатсыз, қиянатсыз; тылсым, жұмбақ, тылсымат


будет выглядеть так: Что такое 不着天,下不着地 — төбесі көкке, аяғы жерге тимеу, жер ортасы көктөбеде жүру, жер мен көктің арасында тұру, екі ортада сенделіп жүру; тұрлаусыз, мағатсыз, қиянатсыз; тылсым, жұмбақ, тылсымат