Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
абаған
зат. көне. Қоршау, қорған. Шеберлер тастарды лаймен байлап, тым биік әрі неше бөліктен тұратын а б а ғ а н етіп салыпты (Т. Зәкенұлы, Мәңгітас, 276). А б а ғ а н д а р д ы ң арасы бір-бірімен тар есіктер арқылы жалғасады екен (Бұл да).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: абаған


будет выглядеть так: Что такое абаған