Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
[А] Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
аккредиттеу
ет. 1. д и п л. Біреуді шет мемлекеттің біріне дипломаттық уәкіл етіп тағайындау. 2. ф и н. Халықаралық банктен ақша алу үшін біреуді уәкіл етіп бекіту.
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: аккредиттеу


будет выглядеть так: Что такое аккредиттеу