Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
[А] Б В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
ақала
жерг. Жынды сүрей, ұр да жық, есерсоқ. Өзіміздің көзіміз көрді, нағыз есерсоқ, а қ а л а, әкесінің байлығын бетке ұстап, күпініп жүретін біреу болатын (А. Сейдімбеков, Қыр., 52).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: ақала


будет выглядеть так: Что такое ақала