Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
ақалаушы
зат. жерг. Қолдаушы, қ о с т а у ш ы ; жа н к ү й е р . С о ң ы н а н ойын (көкбар) тәртібі әбден бұзылып, көкбаршылар а қ а л а у ш ы н ы да, тойбасшыны да тыңдаудан қалады (Егем. Қазақст., 17.05.2003, 6).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: ақалаушы


будет выглядеть так: Что такое ақалаушы