Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
ақау
Ақау татыған. жерг. Ашқылтым, қышқыл; ашып кеткен. Ебейсін астан кейін а қ а у т а т ы ғ а н ірімектеу ағарғаннан бір зереңін құлата сап, иліге алмай, ыңқылдап отыр (Ә.Нұрпейісов, Қан мен тер, 73).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: ақау


будет выглядеть так: Что такое ақау