Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
ақбор
зат. жерг. Утас, әк. Сүйтсе, бұл жаңа қыздарға жол бермек боп қабырғаға жабысып тұра қалғанда арқасын а қ б о р ғ а үйкеп алған екен (Ә. Нұрпейісов, Соңғы., 155). Бұған орай не деу керек екенін білген жоқсың да, әлгінде арқаңды үйкеп алған аппақ а қ б о р д ы алақаныңмен ысқылап кеттің (Бұл да, 156).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: ақбор


будет выглядеть так: Что такое ақбор