ақкеуіл
сын. сөйл. Ақкөңіл. Табиғатынан аңшы болып жаратылған адамның мінез-құлығы өзге пенделерге қарағанда қожанасырлығымен бе, а қ к е у і л кіршіксіздігімен бе, ә й т е у і р , б ө л е к ш е қ ұ б ы л ы с ы м е н к ө п а р а с ы н а н д а р а л а н а к ө р і н е д і (М. Айымбетов, Құмөзек., 156).