Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
ақтабан
зат. этногр. Үздіксіз және ұзақ жүрістен малдың (түйенің, аттың) табаны тозып, жүре алмай қалуы. Қара бура а қ т а б а н болған жылы туған еді, қарағым, ғұмырың бес-ақ жылдан аспады ғой» деп әкем марқұм көзіне жас алып отыратын (З. Қинаятұлы, Көшпенді., 23).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: ақтабан


будет выглядеть так: Что такое ақтабан