ала
Ала дорбасы алдына түсті. Шаршады, шалдықты, титықтады. Ала көкек. Ұшып-қонып жүретін, берекесіз (адам). Біздің кедей болуымыздың себебі манағылардың айтуынша: көкемнің «а л а к ө к е к», «ақылсыздығынан» сияқты (Н. Қазыбеков, Тұсаукесер, 42). Мұның көңілі сонау тотыдай құлпырған шағынан бастап, күні бүгінге дейін а л а к ө к е к болатын. Сол емі табылмаған а л а к ө к е к көңіл ақыры… (К. Жүнісова, Қимаймын., 89). Ала қайыс болды. Жон терісі ылғи қамшының астында болып, әбден қатыпсемді, көнденді. Онсыз да жарамсақтануға әзір тұрған қулар бетегеден аласарып, ұра қалса тоса қалуға бөкселерін әзірлеп, қамшы жеп а л а қ а й ы с б о л ғ а н өгіздерше ығысып-ақ жатыр (Ж. Молдағалиев, Алғ. қоңырау, 49). Ала қауын. Ала түсті қауын. Қауынның түрлері: сарт қауын, қыш қауын, а л а қ а у ы н, қара қауын, сары қауын, май қауын, ақ қауын, пұшық қауын т.б. (Қаз. тілі тарихы., 1, 201).