Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
алабұға
зат. бот. Сүрегі қаттылау шөп. Түйе жақсы жейді. Шөп мезгілінің кеш дайындалса, бидайық, қамыс, ши, өлең, мия, жоңышқа, экспарцет, судан, а л а б ұ ғ а, қаңбақ, селеу шөптерді машинамен турап уақтап, ал дәнді жемді (арпа, жүгері) жарып бермесе, малға жұғымдылығы нашар болады (Ш. Бөрібаев. Сиыр малы., 11). Өйткені ондай жайылымдарда түйелер жақсы көріп отығатын а л а б ұ ғ а, жантақ, теріскен сияқты шөптер көп өседі (Қазақст. ауыл шаруаш., 1965, 10, 29).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: алабұға


будет выглядеть так: Что такое алабұға