Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
алабілек
зат. көне. Садақ оғының бір түрі. «А л а б і л е к оқ алған, Қой дегенге бір шапқан» (Шалкиіз жырау, 55).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: алабілек


будет выглядеть так: Что такое алабілек