Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
аламан
зат. көне. Низамға (заңға), тәртіпке, жол-жосыққа бағынбайтын адамдар тобы. Батыр Саян содан кейін өзі секілді күштілерден қорлық көрген жүзге тарта батыр жігіттерді жинап, а л а м а н болып кеткен (І. Есенберлин, Алмас., 243).
зат. көне. Низамға (заңға), тәртіпке, жол-жосыққа бағынбайтын адамдар тобы. Батыр Саян содан кейін өзі секілді күштілерден қорлық көрген жүзге тарта батыр жігіттерді жинап, а л а м а н болып кеткен (І. Есенберлин, Алмас., 243).
Вы можете поставить ссылку на это слово:
будет выглядеть так: аламан
будет выглядеть так: Что такое аламан
будет выглядеть так: аламан
будет выглядеть так: Что такое аламан