Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
алапа
зат. көне. Атақ, абырой, даңқ. Абақ сұлтанның қызын алу - Шығай ұрпағының а л а п а с ы н арттырып, абыройын көтермек (М. Мағауин, Аласапыран, 69). Сол румен бірге өзің де көтерілесің, өзіңнің де а л а п а ң артады (Бұл да, 130).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: алапа


будет выглядеть так: Что такое алапа