Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
аңғалақ
зат. Екі көздің айналасы, көз шұңқыры. Зейнеп те қарап еді, көзінің а ң ғ а л а ғ ы онан сайын үлкейіп кеткен екен, тұла бойым түршігіп қоя берді (Жалын, 1975, 2, 146). Екі көзінің а ң ғ а л а қ т а р ы суырып, жасаурап, ашқызбайды (Қаз. әдеб., 28.01.1977, 4).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: аңғалақ


будет выглядеть так: Что такое аңғалақ