Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
аран
Iзат. көне. Ағаштан, қамыстан, киізден жасалған уақытша баспана, үй. Қалқа, а р а н деп аталатын киіз үй тектес үйшіктер соғыс кезінде, ұрыс даласында қорған есебінде тігіледі (А. Сейдімбеков, Күңгір-күңгір., 190). Бұл күндері шошала, ұранқай, қосүй, а р а н, қақыра тәрізді мекен-жайлар көзден таса қалып барады (Қаз. әдеб., 18.02.1977, 4).
II
Аран сым. әск. Соғыс кезінде сымнан тартып жасалынған бөгеу. Оны (бөгеуілді) күшейту үшін а р а н с ы м мен мина пайдаланылды (ҚСЭ, 2, 437).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: аран


будет выглядеть так: Что такое аран