Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
асар
зат. а р х е о л. Ерте кездегі адамдар қолдан үйген төбе; археологиялық нысан. Сырдарияның сол жағалауымен жүргенде, ежелгі қара жол бойынан, белгілі бір қашықтықтан кейін үйінді төбелер – а с а р л а р кездеседі. Осы а с а р л а р д ы ң әрқайсысының аты бар (Ә. Нұршайықов., Менің Қазақст., 325). – Сонау биік төбелерді адамдар үйген болу керек? - Бұл төбелерді а с а р л а р деп атайды. Біздің жаққа мұндай а с а р л а р жеткілікті (Қаз. әдеб., 26.03.1982, 11).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: асар


будет выглядеть так: Что такое асар