Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
ауызбасытқы
зат. жерг. Ауызбастырық. А у ы з б а с ы т қ ы алған адам өзі білетін сырды жан баласына айтпайды. Айтса ант бұзғандық, кісілікте тұрмағандық саналады (А.Нүсіпоқасұлы.., Ағаш бесік., 3, 125).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: ауызбасытқы


будет выглядеть так: Что такое ауызбасытқы