ашамай
Iзат. қ. ө н е р. «Ашамай» деп аталатын балалар ерінің қасына ұқсас өрнек түрі (Қаз. этнография., 3, 313).
II
зат. жерг. Бұт. Аяғында а ш а м а й ы н түгел жауып тұратын саптама етігі болған (О. Бөкеев, Мұзтау, 10). А ш а м а й д а н алды да дік еткізіп атып ұрды ерге (О. Бөкеев, Үркер, 14).
III
Ашамайға мінгізу. этногр. Ер бала 4-5 жасқа келгенде бәсіре тайына ашамай ерттеп, оны алғаш рет атқа мінгізу рәсімі. Баланы а ш а м а й ғ а м і н г і з у рәсіміне ауыл адамдары жиналып, бала мінген аттың жал-құйрығына, баланың бас киіміне шоқтап үкі тағады (Қаз. этнография., 1, 292). Ашамай тойы. Баланың тұңғыш рет атқа міну қуанышына жасалған кішігірім той. Баласы өз тізгінін өзі алып жүретіндей болғанда, ел-жұрт, бауыр-туыстарын шақырып, «а ш а м а й т о й ы н» жасап, атқа мінгізеді (А. Нүсіпоқасұлы.., Ағаш бесік., 1, 42).