Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
байенек
зат. жерг. Семсердің (қылыштың) дүзі (жүзі). Ол – кектің көк семсері. Оның қынабы – халық, б а й е н е г і – намыс (Қ. Салғарин, Үбедей, 46).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: байенек


будет выглядеть так: Что такое байенек