байлау
зат. шахм. Алдымен тасты беріп, артынша қарсыластың мықты фигурасының бірін тапжылмайтындай етіп қоюды байлау деп атаймыз (Ана тілі, 23. 05. 2013, 12). Байлау байлады. этногр. Көшкенде амандықты, саулықты тілейтін ырым. Көш жүгіне орамал немесе мата байлап қояды. Жүк тегіс артылып болды. Енді «б а й л а у» б а й л а п, бұрау қыстыру, киініп атқа міну ғана қалған-ды (Қ. Жұмаділов, Соңғы көш, 186). Байлау қою. Тоғызқұмалақ ойынында өзінің құмалақтарымен қарсыласының бірнеше отауында жатқан құмалақтарының жүрісін тарылту, кедергі жасау немесе ұстап тұру. Б а й л а у қ о й ы п ойнау отаудағы құмалақтарға стратегиялық күш береді; позициялық үстемдік әпереді (Ә. Ақшораев, Тоғызқұмалақ, 75).