Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
бақауыз
Iзат. кәс. Тездің астыңғы жағы (тісі) мен үстіңгі жағының (тісінің) арасы. Үйші балқып жатқан ағаштарды алып, тездің б а қ а у ы з ы н а қойып тұрып, сықауырынмен нығарлап отырып, әр түрлі формаға келтіріп иеді (Қазақст. ауыл шаруаш, 1969, 7, 60).
II
зат. кәс. Қызған темірді соққанда ұстап тұратын тіссіз аспап (Ана тілі, 21.11.2002, 12).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бақауыз


будет выглядеть так: Что такое бақауыз