Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
баларқалы
сын. көне. Шөбі мол, шүйгін (жер). Б а л а р қ а л ы көл еді, Көлгірсіген құба жон. Қарсақ жүрмес қалыңнан, Қақа жүріп өтеді (Қырымның қырық батыры: Ана тілі, 16. 05. 2013, 3).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: баларқалы


будет выглядеть так: Что такое баларқалы