Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
балбал
зат. көне. 1. Тастан қашап жасалған адам бейнесіндегі тас мүсін. 2. Тік орнатылған ескерткіш тастар; тас тізбек; сынтас (Қаз. этнография., 1, 391). Әрбір тас белгінің бітім-болмысына қарап мықтас, дың, б а л б а л, тұнжыр, сынтас деп айдар таға ажыратып айтады (А. Сейдімбеков, Күңгір-күңгір., 9).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: балбал


будет выглядеть так: Что такое балбал