балдахана
зат. көне. Көлік үстіне орнатылған немесе төрт адам иықтарына салып, көтеріп жүретін, ішіне ұлық отыратын, төбесі жабық, қабырғалары перделенген жай. Император (қытайдың) қалада, үйдің арасында үнемі б а л д а х а н а м е н жүреді (Қ. Жұмаділов, Дарабоз, 2, 119). Әмірші б а л д а х а н а н ы ң пердесін сырып қойып, көшедегі халықтың өзіне жарылып жол бергенін, тәжім еткенін көріп келеді (Қ. Жұмаділов, Тағдыр, 132).