Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
барақат
зат. д і н и. Алла тағаланың сүйікті құлдарына ерекше ықылас көрсетіп, керемет кие дарытқаны; жаратқан иеміздің жарылқауы; алла жіберген бақ. Бірде әкемнің Ыбырай Жақай баласы туралы: - Алланың б а р а қ а т ы дарыған кісі ғой, - деген сөзі естігенім бар (Жас алаш, 01.12.09). Алланың б а р а қ а т ы тек ізгі ниетті адамдарға ғана дариды (Бұл да).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: барақат


будет выглядеть так: Что такое барақат