Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
бейқұттау
сын. Берекесіздеу; уайымсыз, қайғысыз. Балғожа барқыраған айғайы көп, елге тынымсыз, берекесі жоқ б е й қ ұ т т а у жігіт еді (Жалын, 1977, 3, 96).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бейқұттау


будет выглядеть так: Что такое бейқұттау