Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
А [Б] В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
бейқұтшылық
зат. Бейбіт өмір, тынышшылық. Б е й қ ұ т ш ы л ы қ қ а үйреніп қалған адамдар оған бірі сеніп, бірі сенбей, ырғалып-жырғалып жүреді (Соц. Қаз., 16.02.1991, 4).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бейқұтшылық


будет выглядеть так: Что такое бейқұтшылық