Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
беймезгілдеу
сын. Уақтылы емес; мезгілсіздеу. Көңіл көзі сенгіштеу кезіне бір. Кездейсоқтау кездесіп қала ма деп. Тыныш күйде ұйықтаған бал көңілді, Б е й м е з г і л д е у оятып ала ма деп (Ж. Смақов, Мың махабб., 26).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: беймезгілдеу


будет выглядеть так: Что такое беймезгілдеу