Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
А [Б] В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
бейнамыс
сын. Намыссыз, намысы жоқ. Баяғыда біреудің баласы шолжың өскен екен. Бетімен кеткен б е й н а м ы с бүйен майды мойнына орап жүреді екен (М. Әлімбаев, Көңіл күнд., 161).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бейнамыс


будет выглядеть так: Что такое бейнамыс