Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
бейпіл
сын. сөйл. Көп, мол, ырғын. Қызыл нар боталағалы бері үйде ағарған б е й п і л болып қалды (Ө. Қырғызбаев, Қырда., 129). Сүлеймен Тұтқышұғлы екі қойды Бірін – түнде, біреуін күндіз сойды. Кемпіршал, жаман-жәутік қасымдағы Кенеліп б е й п і л асқа әбден тойды (Мәшһүр Жүсіп, Шығ., 4, 154).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бейпіл


будет выглядеть так: Что такое бейпіл