Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
бейсі
зат. көне. жерг. Чин патшалығы кезіндегі ең жоғарғы төрт шеннің (лауазымның) үшіншісі; мансап аты. Керейдің кеңесінде сөз бастайтын шешендігі бар ол б е й с і д е н жоғары отырды (Қ. Мұқажанұлы, Ортеке, 87). Темірхан б е й с і Сарбасқа қадала кетті: – Сен не бітіріп жүрген жан иесісің? (Бұл да). Зәкәрия төренің бел баласы Сағдолла б е й с і г е 1933 жылдың жазында басына іс түсіп, Уи Жыңгоның құзырына барады (М. Разданұлы, Алтай., 311).
зат. көне. жерг. Чин патшалығы кезіндегі ең жоғарғы төрт шеннің (лауазымның) үшіншісі; мансап аты. Керейдің кеңесінде сөз бастайтын шешендігі бар ол б е й с і д е н жоғары отырды (Қ. Мұқажанұлы, Ортеке, 87). Темірхан б е й с і Сарбасқа қадала кетті: – Сен не бітіріп жүрген жан иесісің? (Бұл да). Зәкәрия төренің бел баласы Сағдолла б е й с і г е 1933 жылдың жазында басына іс түсіп, Уи Жыңгоның құзырына барады (М. Разданұлы, Алтай., 311).
Вы можете поставить ссылку на это слово:
будет выглядеть так: бейсі
будет выглядеть так: Что такое бейсі
будет выглядеть так: бейсі
будет выглядеть так: Что такое бейсі