Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
бексауытты
сын. жерг. Әбден қаруланған, қару-жарақ асынған. - Өздері елші емес, бүтін бір б е к с а у ы т т ы қол ғой (Ә. Кекілбаев, Үркер, 359). Онда орыстың б е к с а у ы т т ы қолы кіші жүздің іргесіне емес, орта жүздің іргесіне шаһар салып, қан базар қылып жатпас па еді (Ә. Кекілбаев, Елең-алаң, 284).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бексауытты


будет выглядеть так: Что такое бексауытты