Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
белдік
зат. ауыс. Күштілік, қуаттылық, мықтылық. Лезде босап жігерінің б е л д і г і, Күңгүрт тартты халқымыздың елдігі. Егер бүгін күреспесек тіл үшін Ертең ұлт боп қалмасымыз белгілі (М. Шаханов, Мәңгүрт., 44). Намыстансаң, түзу бол, қыл елдікті, Салыстырма, бұрынғы қой, б е л д і к т і. Ай құйрығын шолақ қып жұлатұғын, Тастаңдар қара бүрген, шеңгелдікті (Мәшһүр Жүсіп, Шығ., 248).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: белдік


будет выглядеть так: Что такое белдік