берен
зат. көне. 1. Алмас, болат сияқты асыл метал. 2. Береннен жасалған мылтық. 3. Береннен жасалған қылыш, 4. Береннен жасалған салпыншақты сауыт. \≈ Б е р е н қылыш, б е р е н мылтық, б е р е н сауыт. 5. ауыс. Мықты, беркі. 6. ауыс. Өжет, өткір. Берен ауыз сөз. Өткір, қиып түсетін сөз. Елдің тұрмысынан бірдеме жазайық десек, екі аттасаң сөз арасында осындай б е р е н а у ы з с ө з тап болады да, тілді күрмелтіп, қаламың мұқалып, діңкең құриды да қалады (Ж. Тілепбергенов, Ізбасар, 167).