Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
бой
Бой жіп. этногр. Өрмектің ұзына бойына созылып жатқан ұзын жіптері. Есептаяқ – адарғының алдында тұратын, б о й ж і п т е р д і санап, байлап қоятын таяқ. Оны ел ішінде серу ағаш деп те атайды (С. Қасиманов, Қаз. қолөнері, 78). Бойы ауыр тартты. Денесі ауырлап, дәл-сал күй кешті. \≈ Б о й ы м н ы ң а у ы р т а р т ы п тұрғаны. Бойындағы тікенінен арылды. Аманесен босанды д. м. Үш күн бойы қиналып толғатып тұрған тұмса әйел Қалдекең босаға аттай берісімен б о й ы н д а ғ ы т і к е н і н е н а р ы л ы п т ы (М. Разданұлы, Алтай., 154). Бойын тіктеді. Бойын тік ұстады, еңсесін көтерді. Жөткірініп, жаңағы бір жайсыздың шырмауынан босап, б о й ы н т і к т е д і (Лен. жас, 20.07.1974, 2).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бой


будет выглядеть так: Что такое бой