Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
бойра
ет. жерг. Жасу, үгітілу, күйреу; салы суға кету. Өз басының бақытсыздығын ұмытқан. Қапелімшіл қасіретті емініп, б о й р а п, бүлініп қалмаған (І. Есенберлин, Алтын ат., 278).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бойра


будет выглядеть так: Что такое бойра