Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
бояқ
зат. жерг. Суға шомылушыларды қатерден (теңіздің, көлдің терең жерінен) сақтандыру мақсатында ішіне жел толтырылып, зәкірге байланған, қызылға, аққа боялған шар тәрізді қалтқы белгі; бакен. Келесі мезетте катерден ұзын арқанға байланған қалтқы б о я қ бөліне берді. Енді Қапаш қайығын сол б о я қ қ а бейімдейді (Лен. жас, 09.08.1973, 3).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бояқ


будет выглядеть так: Что такое бояқ