Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
А [Б] В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
бөлшіл
сын. Бөліп бергіш, бөлісіп жегіш; қолы ашық. Б ө л ш і л, б ө л ш і л, б ө л ш і л бол, Туысқанға жөншіл бол. Желек жапқан жас келін, Көпке жаққан елшіл бол (Ж. Ахмади, Айтұмар, 134).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бөлшіл


будет выглядеть так: Что такое бөлшіл