Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
бурылдай
зат. көне. Сауыттың бір түрі. – Б у р ы л д а й деген сауыт бар. Жағасы бар, жеңі жоқ. Ағайынды адамның, Өкпесі бар, кегі жоқ (Қабанбай: Қаз. әдеб., 05.01.1990, 8).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бурылдай


будет выглядеть так: Что такое бурылдай