Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
бұлама
зат. жерг. Монша, бу, бұлау. Бұхарда бар б ұ л а м а, Ташкентке бар сұлама. Ел жаманы шыға ма? Шығадан жақсы туа ма? (Алдаспан, 188).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бұлама


будет выглядеть так: Что такое бұлама