Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
А [Б] В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
бұлғақшы
зат. көне. Бұлғаққа қатысушы, көтерілісші, бүлікші. – Б ұ л ғ а қ ш ы мен бұзақыға салатын тұзақ, - деді Ай-Шешек міз бақпастан (М. Мағауин, Аласапыран, 98).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бұлғақшы


будет выглядеть так: Что такое бұлғақшы