Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
бұлқын
Iзат. жаңа. Насос. Моторды «тыр» еткізсеңіз, шыңыраудың түбінен солқылдатып су тартады да, резинка б ұ л қ ы н н ы ң (насос) аузынан бетон шүңетке лақылдатып құяды кеп (О. Сәрсенбаев, Жиде, 55). - Әсірәлі, қоңды қойға сыздықтатып б ұ л қ ы н м е н су жібер (Д. Досжанов, Табалдырығыңа., 224).
II
зат. кәс. Мойынтұрық ағашын бекітуге арналған темір. – Қос шаңырақкерді таңертең ерте жек, бүгін жарманың б ұ л қ ы н ы н жөндеп қой (Ж. Мусин, Туған үй., 117).
III
зат. жерг. Арақтың бір түрі. Түс ауа төр алдында зәңгі Жүсіп, Отырды өз тобымен б ұ л қ ы н ішіп. Бұғағы ала өгіздің әукесіндей, Кеткендей өне бойы күп боп ісіп (Қ. Аманжолов, Шығ., 2, 34).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бұлқын


будет выглядеть так: Что такое бұлқын