Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
бұлтарғыш
сын. Бұлтара бере тін, жалт бұлтаратын. Бірақ ондай жыныс арасын мекен еткен, өзі б ұ л т а р ғ ы ш, бұққыш аң жеке қыран құс тұрсын, жер бетін тіміскілей жабылған тазыларға да алдыра қоймайды ғой (Ә. Көшімов, Жас аңшы, 65). Көкпар жігітті ат ойынға бейімделіп, ұшқыр, төзімді, б ұ л т а р ғ ы ш болуға үйретеді (Ө. Жолымбетов, Айгөлек, 62).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бұлтарғыш


будет выглядеть так: Что такое бұлтарғыш