Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
бұлықшы
зат. жерг. Соқашы. Б ұ л ы қ ш ы л а р тыныстағысы келді. Барлығы түйілісіп бір араға жиналды (К. Мұқажанұлы, Ортеке, 224).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бұлықшы


будет выглядеть так: Что такое бұлықшы