Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
А [Б] В Г Д Е Ж З И І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я Ы Ғ Қ Ү Ұ Һ Ә Ө
бұтыл
зат. жерг. Қонышты гәлөш. Сонда да бұрқылдақ шаңды резеңке б ұ т ы л ы м е н бұралай сапырып, тақымдап қалар еме с (Қ.Ысқақов, Қараорман, 183).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бұтыл


будет выглядеть так: Что такое бұтыл