Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі (Қалиев Байынқол)
бұтырлық
зат. көне. Соғыс кезінде бұтқа киетін оқ (қылыш) өтпес сауыт. Кеудесіне қола шарайна, сауыт, құрыш көбе, білегіне болат қолдық, аяғына темір тізелік, топсалы б ұ т ы р л ы қ киген жас жігіт қатарласты (М. Мағауин, Аласапыран, 73).
Вы можете поставить ссылку на это слово:

будет выглядеть так: бұтырлық


будет выглядеть так: Что такое бұтырлық